Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2014

Η ζωή (δεν) είναι ωραία

Έχω ένα κόμπο στο στομάχι και μια θηλιά στο λαιμό που όλο και την νιώθω να με πνίγει περισσότερο. Ένα τιτανομέγιστο "φοβάμαι" πετριγυρίζει το κεφάλι μου κι ένα θέλω να γλιτώσω από εδώ,μου φωνάζει πιο δυνατά. Είναι τα νεύρα που κρατούσα,οι φωνές που κατάπινα πριν προλάβουν να ξεμυτίσουν από το στόμα μου,η θλίψη που έθαβα και προσπαθούσα να κρύψω από τον εαυτό μου. Ξεπέρασα τα όριά μου,η υπομονή μου τελείωσε και τώρα επικρατούν παντού ουρλιαχτά. Ένα μπουρδέλο. Δεν θα μπορούσα να το χαρακτηρίσω πιο ευγενικά. Έπρεπε να διεκδικήσω νωρίτερα όλα όσα μου αρκούν για να είμαι εγώ καλά και όσο νομίζω πως υπάρχει ακόμα ελπίδα θα το κάνω.
Ρούχα πεταμένα,τασάκια γεμάτα γόπες,μπουκάλια αλκοόλ και μπύρες. Ξεσπάσματα σε λάθος άτομα και στιγμές που κάνουν τη ζωή μου να μοιάζει με ταινία τρόμου.
Η ζωή το ξέρω πλέον καλά πως δεν είναι ωραία. Έχεις πάντα σε κάποιον να απολογείσαι. Στους γονείς σου,στην κολλητή σου,στον γκόμενό σου,στον εργοδότη σου. Μα το χειρότερο απ' όλα,είναι να απολογείσαι στον ίδιο σου τον εαυτό. Να ζητάς τα ρέστα από εσένα ακόμα κι όταν δεν φταις και να θεωρείς πως για όλα υπαίτια είσαι εσύ. Είτε γιατί έπραξες λάνθασμένα και το μετάνιωσες,είτε γιατί είπες λόγια βαριά που πίκραναν ότι αγαπάς περισσότερο.
Αρνούμαι να συνεχίσω να ζω στο ροζ συννεφάκι. Η ζωή είναι ένας καθημερινός αγώνας για την ατομική σου ελευθερία γιατί όσο κι αν μας αγαπάνε ή αγαπάμε εμείς,όλοι μόνοι μας πορευόμαστε εν τέλει. Υπάρχουν όμορφες στιγμές,σκοπός είναι να μην τις καλύπτει η ασχήμια της καθημερινότητας. Εγώ έχω μία φίλη που μου σκουπίζει τα δάκρυα,που με φιλά στο μέτωπο και που μου λέει πως μ' αγαπά σε στιγμές που δεν το περιμένω και ξέρω πια πως είμαι τυχερή. Που μου παίρνει αντιβίωση όταν είμαι άρρωστη και κοιμάται μαζί μου για να μη μείνω μόνη. Θέλω μόνο να μάθω σε ότι με γεμίζει και με ολοκληρώνει,να φέρομαι λιγότερο εγωιστικά και να δίνω περισσότερη σημασία και να μην ξεχνάω αυτές τις στιγμές.



ο άνθρωπος δεν αλλάζει.
τι θα πω,τι θα πεις,τα λόγια δεν παίζουν ρόλο.
ο καθένας το δικό του θα κάνει.

11 σχόλια:

  1. κοπελιτσα μου καλημερα!
    η ζωη ειναι ωραια αλλα εχει και τα ασχημα της.
    αν υπαρχει η υγεια ολα ξεπερνιουνται.
    σου ευχομαι ολοψυχα να δεις και παλι την ομορφη πλευρα της ζωης!
    υπαρχει!!! το ξερεις αλλωστε!!!

    φιλακια πολλα γλυκο μου πλασμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. επιμένω πως η ζωή δεν είναι και τόσο ωραία,
      ή τουλάχιστον όχι όσο θα θέλαμε.
      περιλαμβάνει πολλές άσχημες στιγμές,
      αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχουν και όμορφες.
      απλά δεν ξέρω τι από τα δύο υπερισχύει.
      σε φιλώ πολύ :)

      Διαγραφή
  2. Καλησπέρα κοριτσάκι μου,κι εμένα μου έλειψες-έχω περιπέτειες με την υγεία της μαμάς μου,κάτι καλύτερο διαφαίνεται τώρα που σου γράφω-εύχομαι η νέα χρονιά να σου φέρει πολλή αγάπη και υγεία φυσικά..συμφωνώ με αυτά που γράφεις..σπάνια βλέπουμε την ζωή ωραία..οι λίγες στιγμές της ευτυχίας σπανίζουν..όμως δεν καταθέτουμε τα όπλα..μπορούμε με την θέλησή μας νάλλάξουμε πολλά πράγματα..σου προτείνω ένα βιβλίο-αν δεν το έχεις διαβάσει-του Ορχάν Παμούκ με τίτλο ΕΥΤΥΧΙΑ..διαβασέ το..πιστεύω ότι θα σου αρέσει!μην απολογείσαι σε κανένα..αυτο σου κάνει πολύ κακό,.αφέσου ελεύθερη..να μάθεις να λες και καμμιά φορά όχι!και κάτι άλλο..σε κάποιες στιγμές της ζωής μας όντως η ζωή μοιάζει με ταινία τρόμου..το έχουμε όλοι περάσει..εαν την συγκεκριμμένη εποχή που το βιώνουμε ο ψυχισμός μας είναι ευάλωτος τότε μας παίρνει απο κάτω..γιαυτό σου χρειάζεται ένα πολύ γερό δυναμωτικό..και ξέρεις κι εσύ πως λέγεται..Αγάπη,φιλία,στοργή,συντροφικότητα..έχεις φίλη..ακούμπησε πάνω της..κι όλα θα πάρουν τον δρόμο τους φυσιολογικά..και είμαι κι εγώ εδώ..μη με ξεχνάς..όποτε με ζητήσεις..κατάλαβες μικρό μου?γιαυτό είμαι εδώ,όχι μόνο για blogging,αλλά και για να στηρίζω τα φιλαράκια μου..σου στέλνω την αγάπη μου και ζεστή αγκαλίτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εύχομαι ολόψυχα να πηγαίνει όλο και καλύτερα η μαμά σου.
      δεν το έχω διαβάσει το βιβλίο,θα το έχω όμως στο νου μου.
      ότι μας κάνει κακό το πετάμε.
      προσπαθώ πάντα να στηρίζομαι μόνη μου στα πόδια και όχι πάνω σε άλλους,
      ωστόσο όταν το έχω ανάγκη βασίζομαι σε αγαπημένα μου πρόσωπα.
      σ' ευχαριστώ πολύ
      σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  3. Προσγειώθηκα εδώ τυχαία, κάτι με μαγνήτισε, άρχισα να διαβάζω και είπα "θα πιάσω στασίδι εδώ"! Ύστερα, σκέφτηκα να αφήσω μια "καλησπέρα" και μια "καλή χρονιά" και βρήκα και μια καλή φίλη, παλιά σου γνώριμη!
    Λοιπόν, τα πράγματα έχουν όπως ακριβώς στον τίτλο σου γράφεις: η ζωή (δεν) είναι ωραία. Η παρένθεση για μένα δηλώνει το προσωρινό του πράγματος...Δεν είναι ακόμη, μα θα γίνει!!!
    Επί πιο προσωπικού, οι στιγμές κάνουν τη διαφορά. Κοινότυπο, θα μου πεις και δεν θα έχεις και άδικο, μα έχει και την αλήθεια του. Άλλες φορές μπορούμε να δούμε τις καλές στιγμές και άλλες όχι...Υπομονή κι επιμονή...
    Και όπως προτείνει η φίλη Καίτη, ένας Παμούκ είναι ό,τι πρέπει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τροχός είναι η ζωή και γυρίζει,
      πάντα θα το λέω!
      ευχαριστώ για το πέρασμα.
      σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  4. Υπεροχη και δυνατη για μια ακομη φορα..
    Λατρευω τα κειμενα σου..
    Στηριξου σε στιγμες κρισης και πανικου στα ατομα που ειναι εκει...
    Αυτο ειναι η ζωη,ανθρωποι και στιγμες..
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ευχαριστώ κορίτσι.
      αυτό είναι η ζωή,έχεις δίκιο.
      σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  5. Διακρίνω πολύ έντονα την πικρία που ένιωθες όταν έγραφες και σε στιγμές ταυτίζομαι μαζί της. Δεν έχω κάτι ελπιδοφόρο να σου πω περί ευτυχισμένης και όμορφης ζωής, παρά μόνο πως όλα είναι περαστικά. Περαστικά και μετά από κάποιο διάστημα ανώδυνα.
    xx

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πικρία και απόγνωση ένιωθα,όντως.
      όλα περαστικά είναι.
      φιλί!*

      Διαγραφή
  6. Η ζωη ειναι μια εντελως ματαιη ταλαιπωρια. Οποιος πιστευει το αντιθετο, ειναι αιθεροβαμων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή