Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

οι πεταλούδες θα φταίνε

Σκέφτομαι πόσες πεταλούδες κι αστράκια θα βρίσκονται στο στομάχι μου. Σκέφτομαι τις γλώσσες μας να μπλέκονται και να προσπαθούν να εξερευνήσουν τα άδυτα της παράνοιας μας. Σκέφτομαι να κοιμάμαι επάνω στο χέρι σου και κάθε που κουνιέσαι να ξυπνάω και να σε κοιτάζω. Να μπαίνουν ηλιαχτίδες στο δωμάτιο και να με φιλάς στο μέτωπο. Σκέφτομαι τα γένια σου και τα χέρια μου να γρατζουνάν την πλάτη σου. Σκέφτομαι πόσο τυχερή είμαι για όσα έζησα μαζί σου ακόμη κι αν ήταν λίγα. Τα μάτια σου να με κοιτούν επίμονα κι εγώ να σε ερωτεύομαι λίγο περισσότερο. Σκέφτομαι τα κορμιά μας να συμπληρώνουν το ένα το άλλο και τα χέρια σου να σφίγγουν τα δικά μου. Κι ύστερα να θυμάμαι πως πρέπει να φύγω και να μου ψιθυρίζεις στ' αυτί πως δεν θέλεις και να σου λέω πως πρέπει. Σκέφτομαι πως φοβάμαι ότι θα μ' αφήσεις κι ίσως άδικα μου περνά από το μυαλό. Σκέφτομαι φιλιά πασπαλισμένα από έρωτα και μαγεία. Σκέφτομαι πόσο πολύ μοιάζουμε και πόσο συνάμα διαφέρουμε. Σκέφτομαι πόσο δε με κούρασε το ταξίδι και πόσο δε μετάνιωσα ούτε λεπτό. Σκέφτομαι πως αντέξαμε ξύπνιοι ως το ξημέρωμα και πόσο ωραία ήταν που είδαμε αγκαλιά τον ουρανό να γίνεται γαλάζιος. Φοβάμαι μήπως εξαφανιστείς ή μήπως ξενερώσεις και φύγεις. Φοβάμαι μήπως εσύ νιώθεις κάτι λιγότερο από αυτά που νιώθω εγώ.




Άραγε πως από ένα τσιγάρο καταλήγω να μοιράζομαι τη ζωή μου. Πως ένας άγνωστος γίνεται μέσα σε λίγες μέρες ότι πιο δικό μου έχω και όσα νιώθω μπορούν να είναι τόσο αθώα. Σκέφτομαι πόσο πολύ θέλω να μ' αφήσεις να το ζήσουμε.

Παρασκευή 14 Μαρτίου 2014

Κόρη, σύντροφος, ερωμένη, σύζυγος, μητέρα, πεθερά, γιαγιά.


Εδώ, τιμάμε τη γυναίκα.
Κυρίως όμως, εκείνη που τιμά πρωτίστως η ίδια τον εαυτό της.

«Γυναίκα είναι εκείνη που θα φροντίσει να αναπτύξει εξίσου το πνεύμα της, με την εμφάνισή της.
Εκείνη που θα μπορεί να σταθεί σε μια συζήτηση, είτε ο συνομιλητής είναι απόφοιτος Δημοτικού, είτε καθηγητής Πανεπιστημίου.
Εκείνη που δεν θα δεχτεί ποτέ να παίξει το ρόλο της γλάστρας σε μία παρέα, πόσο μάλλον να το επιδιώκει.
Που θα έχει άποψη τεκμηριωμένη και θα μπορεί να υποστηρίξει με επιχειρήματα.
Θέτει στόχους και τους πετυχαίνει. Σπουδάζει, αναπτύσσεται, εργάζεται.
Είναι εκείνη που διαβάζει, παρακολουθεί κινηματογράφο, ψάχνεται μουσικά.
Δεν είναι βολεμένη και εμπλουτίζει καθημερινά τις γνώσεις της, με σκοπό να γίνεται καλύτερη.
Γυναίκα είναι εκείνη, που αρνείται από νωρίς το πορτοφόλι του μπαμπά, του γκόμενου ή του συζύγου.
Που δεν κλαψουρίζει/νιαουρίζει για να της κάνουν δώρο μια πιστωτική χωρίς όριο.
Η γυναίκα που θα δει το φόρεμα στη βιτρίνα και θα το πάρει με λεφτά ολόδικά της. Κι αν δεν έχει, απλά δεν θα το πάρει.
Είναι εκείνη που δεν περιμένει ετσιθελικά να την κεράσεις στο πρώτο ραντεβού και αν δεν το κάνεις να σου μουτρώσει.
Δεν θα σου ζητήσει να την πάρεις τριήμερο στο Ναύπλιο ή βδομάδα στη Ν. Υόρκη με όλα τα έξοδα δικά σου, ακόμη και αν είσαι μεγιστάνας.
Είναι περήφανη και ανεξάρτητη και αυτάρκης.
Δεν βρίσκεται με κάποιον, απλά για να μην είναι μόνη.
Γυναίκα είναι εκείνη, που δεν θα σου ανοίξει τα πόδια με το «καλησπέρα».
Εκείνη που δεν θα δεχτεί να την ξεπετάξεις με ένα γρήγορο στο αμάξι, όσο ερωτευμένη και αν είναι.
Που ξέρει να θέτει τα όρια της από την αρχή.
Είναι αξιοπρεπής και γνωρίζει να αυτοκυριαρχείται.
Δε μπλέκεται σε τρίγωνα. Τιμάει τόσο το παρελθόν, όσο και το παρόν της.
Είναι εκείνη που δεν θα την ακούσεις να κακολογεί δεξιά και αριστερά τους πρώην της ή ακόμα χειρότερα να λασπολογεί εναντίον τους.
Συνήθως είναι φίλη με τους περισσότερους. Και χαίρεται για αυτό.
Γυναίκα είναι εκείνη, που απολαμβάνει εξίσου κάθε ηλικία της.
Που καμαρώνει γι’ αυτήν.
Που δεν κρύβει την ταυτότητά της μέσα σε μπαούλα, μην τυχόν και πέσει στα χέρια κανενός.
Που ξέρει τις διαφορές, ανάμεσα στις λέξεις, κορίτσι-κοπέλα-γυναίκα.
Που υποστηρίζει κάθε φάση της ζωής της, με μαγκιά και τσαγανό.
Που δεν ανταγωνίζεται.
Που ξέρει να παραδέχεται τόσο τις αδυναμίες της, όσο και τη δυναμική των άλλων.
Που αγαπάει τις υπόλοιπες πραγματικές γυναίκες και την αγαπούν και αυτές.
Γυναίκα είναι εκείνη, που δεν βάζει σε δεύτερη μοίρα τον εαυτό της όταν γίνεται μητέρα.
Που θυμάται όμως, πως ο ρόλος της μητέρας απαιτεί τη μεγαλύτερη υπευθυνότητα από όλους τους άλλους.
Φροντίζει λοιπόν γι’ αυτό διπλά, να μην εκθέτει τον εαυτό της, εκθέτοντας παράλληλα και τα παιδιά της.
Που δεν ανεβάζει ημίγυμνες φωτογραφίες στο facebook, ώστε να τα αναγκάζει αύριο-μεθαύριο να απολογηθούν στους συμμαθητές τους.
Που δεν γυρνάει κάθε νύχτα τα χαράματα.
Που δεν αλλάζει γκόμενο ανά βδομάδα. 
Γυναίκα είναι εκείνη, που δεν θα μείνει σε ένα γάμο ή σε μια τελειωμένη σχέση, μόνο και μόνο για να μην ξεβολεφτεί.
Ξέρει να διεκδικεί, να πολεμάει και να ανατρέπει τη ζωή της, όσο επίπονο και αν είναι.
Δεν εκμεταλλεύεται και δεν ψυχαναγκάζει.
Δεν χρησιμοποιεί το σεξ ως μέσο εκβιασμού για να πετύχει τον σκοπό της.
Κοπανάει την πόρτα και φεύγει όταν χρειάζεται και δεν παρακαλάει να της την ανοίξουν, όταν την έχουν κλείσει άλλοι.
Για όλες αυτές, είναι υπέροχο, να είσαι γυναίκα.
Για τις υπόλοιπες, δεν θα πάψω να αναρωτιέμαι.
Γιατί διαλέγεις να είσαι γυναικούλα;»

[δε συνηθίζω να αναδημοσιεύω άρθρα που δεν είναι δικά μου και είναι η πρώτη φορά που το κάνω. 
αναρωτηθείτε τι θέλετε να είστε. γυναίκα ή γυναικούλα?]