Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

Να έρχεσαι για λίγο.


Έναν έρωτα τρελό, να μπορεί να ελέγχει τη διάθεσή μου.
Να μπορεί να με ανεβάζει στα ουράνια και να με πετά με την ίδια δύναμη κάτω.
Να με πάει στις συναυλίες των ονείρων μου και να θυμηθώ πως είναι να πετάς από ευτυχία.
Να είναι η αγάπη μας πιο δυνατή από την φτώχια και την κατήφεια.

Πάρε το πρώτο τρένο κι έλα. Θα είναι όλα πιο υποφερτά.
Μέχρι τότε μη με στήνεις στα όνειρα, να έρχεσαι κάθε βράδυ, να παίρνω πνοή.
Να θυμάμαι τις μέρες εκείνες τις αλλιώτικες, τις όμορφες.

Και σου υπόσχομαι πως δεν θα ξαναλυπηθώ ποτέ που έφυγες.
Μονάχα να με επισκέπτεσαι, να παίρνω λίγη ζωή.
Να θυμηθώ πως είναι να ελπίζω.

4 σχόλια:

  1. Όχι δεν πρέπει ποτέ να πάψουμε να ελπίζουμε!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. να ελπίζεις έτσι κ αλλιώς! μην αφήνεις την ελπίδα σου στα χέρια άλλων!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. υπεροχο! να θυμηθω να ελπιζω!
    θυμαμαι ηδη!

    καλο μηνα αγαπημενη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. έλα όμως που πάει περίπατο η ελπίδα με όλα όσα γίνονται.
    στην καταστροφή μας ίσια πάμε.
    αυτό ξέρω εγώ.
    καλή μας τύχη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή