Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

Αιώνια δική σου

Και τον έβλεπα να χορεύει το ζεμπέκικο της Ευδοκίας και να τρίζουν τα πατώματα. Να χειροκροτάν όλοι μετά μανίας κι έγω να σκέφτομαι πως "ναι,είναι δικός μου". Γιατί εγώ τον έχω δει πάμπολλες φορές να το χορεύει,μα ποτέ μου δε βαρέθηκα να τον κοιτάζω βουρκωμένη και να χαμογελάω. Τόση περηφάνεια και τόση χάρα μέσα σε μόλις λίγα λεπτά.. Φαινόταν από τα μάτια του πόσο ένιωθε τη ζεμπεκιά. Σκέτη ανατριχίλα

Γιατί εγώ δεν βάζω κανέναν άλλον άντρα πάνω από εκείνον. Γιατί για εμένα είναι τα πάντα. Το Άλφα και το Ωμέγα της ζωής μου. Ο θησαυρός μου. Ο άνθρωπος που θα έδινα τα πάντα μου και ξέρω πως κι εκείνος το ίδιο. Γιατί ακόμα κι όταν θυμώνω και μ' ακούει όλο το τετράγωνο,εγώ μέσα στα μάτια του βρίσκω μια ατέρμονη ηρεμία κι ένα σ' αγαπώ που δεν μπορεί να βγει απ' το στόμα του.
Γιατί είμαι περήφανη,πολύ περήφανη για όσα έχει καταφέρει στη ζωή του. Γιατί εκτιμώ τις ώρες που παλεύει να μου εξηγήσει όσα η χαζομάρα της ηλικίας μου δεν μπορεί να κατανοήσει.
Γιατί είναι ο άνθρωπος που ξέρει πως να μιλήσει,που ξέρει πως να φερθεί. Που ενθουσιάζεται εύκολα σαν μικρό παιδί και χαμογελάει πάντα μέσα από την καρδιά του. Γιατί είναι ο πιο αληθινός άνθρωπος που έχω ποτέ μου γνωρίσει. Γιατί είναι τόσοι που τον θαυμάζουν,μα εγώ είμαι η μεγαλύτερη του θαυμάστρια.

Είναι εκείνος που μου έμαθε τη ζωή από την αρχή,που με εμπιστεύτηκε,που ακόμα και τώρα μου ανοίγει την πόρτα στο αυτοκίνητο για να περάσω. Που προλαβαίνει τις σκέψεις μου και με αγκαλιάζει με την κάθε ευκαιρία. Γιατί είναι σχολείο για μένα,και θα είναι πάντα σταθμός στη ζωή μου.



Γιατί όσο κι αν ψάξω άλλον τέτοιον άντρα δεν θα βρω!

2 σχόλια: