Τρίτη 21 Ιανουαρίου 2014

(όλοι) χανόμαστε κάποτε.

Η θέληση μου να φύγω έχει γίνει πλέον α ν ά γ κ η. Είναι σαν κάποιος δεύτερος εαυτός να με διατάζει για ένα ταξίδι. Θέλω να πάω σε μια χώρα που κανείς δεν θα με αναγνωρίζει,που κανείς δεν θα μπορεί να καταλάβει τι λέω και δεν θα διακρίνει κανένα συναίσθημα στα μάτια μου. Το βλέμμα μου θα είναι πάντα παγωμένο και τα χαμόγελα μου ζεστά όπως συνηθίζουν πάντα να είναι. Δεν θα ζω υπό προυποθέσεις και δεν θα αναπνέω σάπιο αέρα. Δεν θα χρειάζεται να απολογούμαι και το κινητό να γίνεται δεύτερο δέρμα μου. Δεν θα έχω να παλέψω με κανέναν παλιό έρωτα και δεν θα πονάω για παλιές κατεστραμμένες φιλίες που διαλύθηκαν μέσα στο χρόνο. Και ο χρόνος πλέον δεν θα έχει τη δύναμη να με φθείρει γιατί  θα είναι όλος δικός μου να τον διαχειριστώ όπως εγώ θέλω.


[Κι εμείς; Εμείς δεν θα υπάρχουμε πια. Ούτε ως ανάμνηση. Ούτε ως δάκρυ. Δεν θα ανατρέχουμε σε παλιά μηνύματα και δεν θα βλέπουμε παλιές φωτογραφίες -κάπου στη μετακόμιση θα χαθούν. Γιατί αισθάνθηκα προδομένη που δε με πίστεψες και δε με εμπιστεύτηκες,που δε με έμαθες ποτέ ουσιαστικά κι ας με ήξερες τόσο καιρό. Έλαβα σάπια και κάλπικα συναισθήματα και σου έδωσα σημασία περισσότερη απ' όση έπρεπε. Δεν αξίζεις τελικά να βρίσκεσαι στη ζωή μου.]


Και κάπως έτσι θα χαθούμε,όπως τόσοι και τόσοι άλλοι. Θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα έχουμε ξεχάσει ο ένας τη μορφή του άλλου,αυτή που μέχρι χθες λατρεύαμε. Δεν θα θυμάμαι πως γελάς,πως κλαις,πως αγαπάς,πως νευριάζεις. Απλά θα κάνω πως δεν υπήρξες ποτέ στη ζωή μου και αργά ή γρήγορα θα σε προσπεράσω.



Βλέπω αυτή τη στιγμή να πλησιάζει απειλητικά επάνω μου και φοβάμαι.

10 σχόλια:

  1. χανομαστε και ξαναβρισκομαστε! :)

    φιλακια αγαπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μα κι αν φύγεις οι καταστάσεις ίσως σε οδηγήσουν ξανά σε αυτήν την α ν ά γ κ η να φύγεις μακριά.
    κι ίσως να φύγεις ξανά, να πας κάπου αλλού, μα παντού θα υπάρχει κάτι που θα σε σημαδέψει και κάτι απ' το οποίο θα θες να φύγεις μακριά. είναι σαν κύκλοι μέσα σε κύκλους
    και παρ'όλο που μισώ τους κύκλους
    θα έφευγα
    όμορφο, μου γεννήθηκαν σκέψεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτό σκέφτομαι κι εγώ.
      ότι όπου κι αν πάω κάτι θα με σημαδέψει και κάτι θα 'χω να θυμάμαι.
      χαίρομαι που ήμουν η αφορμή για σκέψεις!*

      Διαγραφή
  3. Γειά σου κοριτσάκι μου,δεν θα βαρεθώ να στο λέω το κείμενο είναι εξαιρετικής γραφής όπως πάντα..εδώ διακρίνω μεγάλη απογοήτευση απ'όλους και από όλα..όλοι περνάμε τέτοια φάση..έτσι είναι η ίδια η ζωή ..με σκαμπανεβάσματα και με χαστούκια..αν θέλεις να με ακούσεις γιατί σε ξεχωρίζω καιρό τώρα θέλω να σου πω ότι δεν είναι ανάγκη να ξενητευτείς για να διαχειριστείς τον χρόνο σου όπως θες..μπορείς κι απο δω που είσαι..απλά φαίνεται ότι πέρασες άσχημες καταστάσεις και οι αντιστάσεις σου είναι πεσμένες..βγες με φίλες σου,εκτονώσου,ρίξτο και λίγο έξω ή κάνε κάτι καινούριο που σου αρέσει για να ξεφύγεις..αν κάποιος σου στερεί το χαμόγελό σου σουτάρισέ τον..έτσι απλά..βγες απο το αδιέξοδο προσπαθώντας το από μόνη σου.. βρες τρόπους διαφυγής απο αυτό που σε σκοτεινιάζει..κι αν υπάρχουν εμμονές πολέμησέ τις..πες ότι εσύ θα βγείς νικήτρια..μην αυτοκαταβάλλεσαι...με λίγα λόγια βάλε σε κουτάκια ότι σ'ενοχλεί με τη σειρά¨...πρώτο,δεύτερο,τρίτο..και πέταξέ τα..ξεκίνα απο την αρχή..φρέσκια σαν να ξαναγεννήθηκες..και μην αναλώνεσαι σε ότι δεν αξίζει..σου στέλνω την αγάπη μου και μιά αγκαλίτσα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. εμμονές..είπες τη λέξη κλειδί!
      θα πεταχτώ έξω από τον φαύλο κύκλο
      (ίσως βέβαια ήδη το έχω κάνει και δεν το ξέρω)
      σ' ευχαριστώ πολύ!
      σε φιλώ :)

      Διαγραφή
  4. κοριτσι σ'εχω χασει λιγο, γιατι ειμαι κ εγω χαμενη.. στειλε μου αν θες στο μεηλ μου (ειναι στο προφιλ, κατω απο την εικονα), γιατι θ'αργησω λιγο ακομα να επιστρεψω στο μπλογκ. φιλι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή