Σάββατο 9 Νοεμβρίου 2013

Τα απρόοπτα μας μωρό μου

Το στόρι ανεβοκατεβαίνει συνέχεια και το παράθυρο μένει πάντα ανοιχτό να φεύγει ο καπνός. Τα πεταμένα κουτάκια μπύρας στο τραπέζι και η στάχτη στα πλακάκια μαρτυρά πως ακόμα υπάρχει ζωή εκεί. Τα "έχω" και τα "δεν έχω",είναι πλέον φανερά. Κι αν με χτυπήσεις ώσπου να ματώσω,θα τρομάξεις όταν δεις πόσο αλκοόλ ρέει στις φλέβες μου. Τραγουδάς με την κιθάρα και δε σ' ακούω. Είσαι δίπλα μου αλλά απέχεις χιλιόμετρα.
Τα μηνύματα είναι πάντα μετά τις δύο. Όταν τίποτα δεν θυμίζει πως είμαστε νηφάλιοι και τα λόγια είναι μεγαλειώδη και τρομακτικά. Το κοντέρ στο αμάξι δείχνει να πλησιάζει τα 180 και το παράθυρο, σαν αυτόματο,ανοίγει διάπλατα με μια κίνηση.
Και κάπως έτσι αρχίζεις να αναπνέεις ξανά. Βλέπεις,τίποτα δε μας κρατά κι οι αλυσίδες που νομίζαμε,αποδείχτηκαν κλωστές. Μόνο εμείς μας κρατάμε και οι ηλίθιες σκέψεις μας. Αρχίζεις να γλυκαίνεσαι με όσα μέχρι πρότινος μισούσες.
-Γιατί;
-Έτσι.
Δεν υπάρχει καλύτερη απάντηση σ' όλα τα γιατί του κόσμου. Γι' αυτό μη με ξαναρωτήσεις και μην αναρωτηθείς για τίποτα. Θα κλείσω την πόρτα ορμητικά αλλά εσύ μην φοβηθείς από το μίσος που δεις στα μάτια μου. Είναι επειδή τίποτα δεν είναι δεδομένο. Θα προχωρήσω και στα ακουστικά θ' ακούω μόνο παράσιτα και η μουσική θα είναι ανύπαρκτη και ανούσια τότε.

Αφιερωμένο στις πολύχρωμες σκιές μας. Στις βόλτες και στα "πάμε για ένα ποτό" και τελικά καταλήγαμε ως τις 6 το πρωί για ρετσίνες και να μας διώχνουν οι καημένοι καταστηματάρχες. Και κάπως έτσι όλα τελείωσαν,πριν ακόμα αρχίσουν.
Ξύπνησα με ένα κουτί λουκουμάδες καραμελωμένους με μερέντα στο κομοδίνο κι ένα σημείωμα που έκαψα χωρίς δεύτερη σκέψη.


12 σχόλια:

  1. Αποφασιστικη σε βρισκω!
    Χρειαζεται..
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν ξέρω αν είμαι τόσο αποφασιστική όσο φαίνεται..
      φιλί!*

      Διαγραφή
  2. Γιατί;
    Έτσι ;-)
    --------------Respect!
    Καλησπέρα όμορφη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. γι' αυτό ας σταματήσουμε να αναρωτιόμαστε ;)
      καλή βδομάδα!

      Διαγραφή
  3. Θέλω να το ζήσω αλλά φοβάμαι πως μου λείπει ο κατάλληλος άνθρωπος!
    Αριστουργηματικό! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κοίτα καλύτερα.
      ίσως είναι δίπλα σου κι εσύ τον προσπερνάς ;)
      σ' ευχαριστώ!!

      Διαγραφή
  4. κατι μου θυμιζει αυτο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Συναισθήματα που χορεύουν στις σκιές γίνονται πολύχρωμες εικόνες ωρίμανσης στη σκέψη σου που την καταθέτεις άψογα στο χαρτί..ότι κι αν είναι αυτό που σε πάει πίσω σε ανεβάζει ταυτόχρονα με το συναίσθημα το έντονο και γάργαρο σαν νερό που καταθέτεις σέμας που σε διαβάζουμε..αγκαλίτσα ζεστή και φιλάκια..με ενθουσίασες..καλό βραδάκι..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν είναι τίποτα παραπάνω από μπερδεμένες σκέψεις και λόγια.
      σε φιλώ πολύ :)

      Διαγραφή
  6. Παρ' ότι (νομίζω) δεν έχω βιώσει κάτι ανάλογο... όταν διάβασα αυτό το κείμενο, αισθάνθηκα τόσα πολλά... Δηλαδή όλα αυτά, τα γράφεις και τα διαβάζω σαν να είναι βγαλμένα από μια δική μου παράλληλη ζωή...
    Μπορεί να φαίνεται χαζό... Αλλά είναι μαγικός ο τρόπος σου!
    ΑΧΧΧΧΧΧΧΧ ♥ -προχωράω στα παρακάτω κείμενα που έχασα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χαίρομαι απίστευτα πολύ που μπόρεσα να αγγίξω τόσο κάποιον..
      σ' ευχαριστώ πολύ κορίτσι :)

      Διαγραφή