Αυτή η μανία μου να αγαπώ κάτι που πια δεν υπάρχει

Πρωινοί καφέδες και Δεληβοριάς,
βόλτες ως το χάραμα στην πόλη,
αγγίγματα τυχαία και λέξεις ψιθυριστές,
ανάσες κοφτές και καυτές,
η θάλασσα,ο ήλιος,τα κύματα,σε βλέπω παντού,
σχέδια κρυμμένα από το φως της ημέρας,
προσπάθεια να αφαιρέσω τη νύχτα από τα μάτια μου,
έρωτες και φιλίες που μυρίζουν ανασφάλεια -κάνε κάτι να το αλλάξεις
πεταμένα συναισθήματα και τσιγάρα εδώ κι εκεί
τάσεις φυγής επιτακτικές και αποπνικτικές.

κι ύστερα θα 'ρθεις πάλι για λίγο,

αλλά δεν υπόσχομαι πως θα 'μαι όπως με άφησες.